Από οργάνωση σκίζουμε!

Ή
Τι ακριβώς θέλει από μας, το οργανωμένο μας σύστημα!

Καμιά φορά συμβαίνουν πράγματα που ενώ είναι ξεκάθαρο ότι κάτι δεν πάει καλά στον τρόπο που λειτουργούν συστήματα και καταστάσεις, σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν πάει κάτι καλά με το μυαλό σου.
Σε πιάνουν εξ απροόπτου, σε στήνουν σε μια γωνιά μέσω χρονικού περιθωρίου και αδυνατείς να εξηγήσεις πως και γιατί αλλά και να κάνεις κάτι για να γλυτώσεις από κουφά και ευτράπελα.

Και εξηγούμαι...

Ώς "νυκτοβιος" κοιμάμαι αργά, άρα ξυπνώ μεσημέρι.
Το τελετουργικό του ξυπνήματος , εκτός απροόπτου, έχει ως εξής.

Άνοιγμα ματιών, μια ματιά στο ρολόϊ απέναντι από το κρεββάτι για επιβεβαίωση ότι το εφτάωρο τουλάχιστον ύπνου επετεύχθη.
Ανασήκωμα και τέντωμα, ενώ το μυαλό μισοξύπνιο κάνει μια προσπάθεια να ανακαλέσει ένα νοητό πρόγραμμα της ημέρας.
Επίσκεψη στην τουαλέτα για τις μετά τον ύπνο ανάγκες "download" και γενικής καθαριότητας προσώπου και στόματος.
Επίσκεψη στην κουζίνα όπου μπαίνει η καφετιέρα σε λειτουργία, και μέχρι να ετοιμαστεί ο καφές, επίσκεψη στο ταχυδρομικό κιβώτιο έξω από το σπίτι για έλεγχο τυχών επιστολών.Τέτοια ώρα ο ταχυδρόμος έχει ήδη περάσει. Γράμματα δεν στέλνει κανείς πλέον και το μόνο που βρίσκεται στο κουτί είναι λογαριασμοί και διαφημιστικά έντυπα τα οποία επιστρέφοντας στην κουζίνα για την παραλαβή του καφέ, καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων.
Με τον καφέ στο ένα χέρι και τους λογαριασμούς στο άλλο κατεύθυνση προς το γραφείο όπου το τελετουργικό τελειώνει μπροστά στο κομπιούτερ με το τσεκάρισμα για email και σερφάρισμα, μετα καφέ και τσιγάρου, σε αγαπημένες ιστοσελίδες εφημερίδων, μπλογκς και φόρουμ.

Σήμερα πριν ξεκινήσει το σερφάρισμα, μια ματιά στους λογαριασμούς, μήπως και βρίσκομαι σε κανένα deadline πληρωμής, με φέρνει αντιμέτωπο με ένα κλασσικό φάκελο με παραθυράκι από αυτόυς που χρησιμοποιούν τράπεζες, αρχή τηλεπικοινωνιών κ.λπ. χωρίς όμως καμία σημανση από τους γνωστούς οργανισμούς. Γυρίζοντας το από την πίσω πλευρά μια κακοπατημένη σφραγίδα μου αποκαλύπτει τον αποστολέα:
"Ουλαμός Εκτελέσεως Ενταλμάτων Λευκωσίας".

Λίγα λεπτά είναι αρκετά για να κάνω την ανάλυση μου, και να συνειδητοποιήσω ότι:

Οι μόνες και λίγες παρανομίες που έκανα ποτέ, ήταν τροχαίες.

Λίγα χιλιόμετρα παραπάνω, κάποιες φορές, και αυτά κατά λάθος, αφού γενικά δεν τρέχω.
Τελευταία φορά που μου έτυχε... πριν δύο χρόνια. Τέσσερα χιλιόμετρα πάνω από το επιτρεπτό, αλλά στην ουσία εικοσιτέσσερα αφού ήταν στον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας Λεμεσού όπου μέχρι τα 120 είναι ανεκτό. Σε ανηφόρα και στις τέσσερις το πρωί.Πρόστιμο πληρώθηκε λίγες μέρες μετά.

Αμέλεια χρήσης κράνους κάποιες φορές... πάνε χρόνια να το κάνω και να με σταματήσουν - άρα καταγγείλουν. Τελευταία φορά που καταγγέλθηκα είναι τόσο παλιά που δεν την θυμάμαι.
Θυμάμαι όμως ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα υπέγραφα την κλήση ότι παραδέχομαι, μην τρέχω δικαστήρια και τρώω τις ώρες μου,για κάτι που, αφού έκανα και πιάστηκα πρέπει να πληρώσω.
Άσε που δεν υπάρχει και τρόπος να δικαιολογηθείς στο δικαστήριο όπως για παράδειγμα σε θέμα υπέρβασης ορίου ταχύτητας, που μπορείς να πεις έτρεχα για να πάρω την γυναίκα μου να γεννήσει ή είχα άρρωστο στο αμάξι και έτρεχα για το νοσοκομείο, και να ελπιζεις στην επειίκεια του δικαστή.
Τι να πεις;Πως θα χαλάσει το μαλλί σου άμα πατικωθεί μέσα στο κράνος. Ο δικαστής αν έχει αίσθηση του χιούμορ θα γελάσει αλλά να την γλυτώσεις αποκλείεται.

Γύρω στις δεκαπέντε μέρες μετά ερχόταν η "λυπητερή" την οποία έτρεχα να πληρώσω πρίν περάσουν οι λίγες μέρες της διορίας και διπλασιαστεί το ποσό,όπως προειδοποιούσε η υποσημείωση πάνω της.


Τελευταία φορά που με σταμάτησε αστυνομία..
Πριν δύο περίπου βδομάδες στην παλιά Λευκωσία για άλκοτεστ.
- Άδεια παρακαλώ!
Την δίνω.
- Κύριε Αντώνυμε ήπιαμε τίποτε;
- Δύο μπύρες
- Σίγουρα δύο;
- Αν ήθελα έλεγα καθόλου αλλά για να λέω δύο σημαίνει τις ήπια.
- Ρωτώ επειδή τυγχαίνει να μας πουν δύο και να γράψει 70. Να φυσήξουμε;
- Φυσικά.
....
- Τί δείχνει;
- Μηδέν.Να πάς στο καλό.

Γενικά τα τελευταία 2 χρόνια και μετά από τη τελευταία καταγγελία για ταχύτητα στο highway οι μόνες φορές που με σταμάτησαν ήταν με το αυτοκίνητο για άλκοτεστ και την έβγαζα πάντα καθαρή.
Ααα και μια φορά για γενικό έλεγχο στις 4 το πρωί, λόγω μάλλον εμφάνισης. Το μακρύ μαλλί, που ακόμα για κάποιους σημαίνει "αλητεία" - άρα ύποπτος, και η ώρα, βοήθησαν στην επιλογή μου για σταμάτημα και έλεγχο.
Όπου και πάλι, σαν νομοταγής πολίτης που είμαι, το μόνο που εισέπραξα ήταν ένα καληνύχτα.

Επίσης αφού έλειπα για εφτά χρόνια στην Αθήνα, ένα διάστημα αρκετά μεγάλο, είναι φύση αδύνατον να έχω καταγγελθεί εκείνη την εποχή, αφού τις λίγες μέρες που κατέβαινα Κύπρο, τα οχήματα μου ήταν σε "χειμερία νάρκη" άρα ανίκανα να με εξυπηρετήσουν, οπότε την αγγαρεία έκαναν διάφοροι φίλοι - οδηγοί...

Τι συμβαίνει λοιπόν;;

Η επιστολή έχει όψη κακής φωτοτυπίας. Η υπογραφή του υπεύθυνου είναι μεν μπλέ όπως και ο τίτλος του "υπαστυνόμος" από κάτω αλλά φαίνεται και αυτή σαν φωτοτυπημένη σφραγίδα.
Με κάνει να αναρωτιέμαι αν είναι όντως επίσημη και αληθινή ή κάποια φάρσα ή κομπίνα.

"Κύριο Αντώνυμο

Σας πληροφορώ ότι υπάρχει δικαστικό ένταλμα στο όνομα σας που εκδόθηκε από το επαρχιακό δικαστήριο Λευκωσίας για την πιο πάνω υπόθεση και πρέπει απαραίτητα να πληρώσετε το ποσό των 68,34 ευρώ

Λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι αν μέχρι την ../5/2008 δεν συμμορφωθείτε με την απόφαση αυτή του δικαστηρίου, για να πληρώσετε το πιό πάνω χρηματικό ποσό παρουσιάζοντας την ειδοποίηση αυτή, υπόκεισθε σε σύλληψη και φυλάκιση για περίοδο
0 χρόνων 0 μηνών 75 ημερών"

Φυλάκιση; Εν σοβαρομιλά το χαρτί. Καταρχήν η πιό πάνω υπόθεση ποιά είναι;
Έννεν καλό να ξέρω γιατί εννα πάω φυλακή αν δεν πληρώσω το ποσό που αναγράφεται;

Η όλη διαδικασία της ανάλυσης και της ανάγνωσης της επιστολής έχει βοηθήσει το μυαλό μου να έρθει σε εγρήγορση αν και ακόμα μια σύγχιση λόγω του περιεχομένου υπάρχει.

Τηλέφωνο γρήγορα πριν σχολάσουν, σκέφτομαι.
Μετά από 8-9 χτυπήματα, που με κάνουν να πιστέψω πως ίσως άργησα και σχόλασαν, σηκώνει το τηλέφωνο κάποιος, αρκετά ευγενικός ομολογουμένως, νεαρός.

- Γειά σας, έχω πάρει μια επιστολή από σας αλλά δεν λέει για ποιό λόγο καταγγέλλομαι και ...
- Πέστε μου τον αριθμο υπόθεσης που γράφει το χαρτί
- ταδε ταδε ταδε 35..
- Μισό λεπτό... εεε... εδώ έχω μέχρι το 33...
Ακούγεται να μιλά με κάποιους που βρίσκονται στο ίδιο γραφείο.
Η φωνή που του απαντά του υποδυκνείει που να ψάξει.Επανέρχεται σε μένα.
- Μάλιστα.. λοιπόν το βρήκα.Είναι μια υπόθεση του οχήματος με αριθμούς εγγραφής τάδε τάδε..
- Η μηχανή μου..η παλιά.. αυτή που πούλησα πριν χρόνια...
- Δεν λέει τι όχημα είναι, μόνο αριθμούς εγγραφής.
- Μάλιστα.. και για ποιό λόγο ακριβώς καταγγέλομαι;
- Εεε.. για κράνος...
- Δεν θυμάμαι να με έχουν σταματήσει καν με την μηχανή εδώ και πολλά χρόνια.Πόσο μάλλον να με έχουν καταγγείλει..
- Από ότι φαίνεται εδώ η καταγγελία έγινε στην Λεμεσό... Μένετε Λεμεσό;
- Όχι.Και πότε έγινε αυτό;
-Το .......1996!
- Τωρά σοβαρομιλάτε; Και τώρα αποφάσισαν να με ψάξουν να πληρώσω και αν δεν το κάνω να με βάλουν και φυλακή;;
- Τι να σας πώ....Ήταν στην Λεμεσό και τώρα μας ήρθε.
- Καταρχήν δεν διαγράφονται σε κάποια χρόνια τέτοια παραπτώματα; Εδώ από ότι άκουσα ακόμα και σοβαρά εγκλήματα όπως φόνοι παραγράφονται σε κάποιο χρονικό διάστημα πόσο μάλλον ένα τροχαίο παράπτωμα , και μάλιστα ένα από τα πιό "άκακα" αφού την δικιά μου ζωή θέτω στην ουσία σε κίνδυνο αν δεν φορέσω κράνος.
-Νομίζω αλλά εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι .Είμαστε πνιγμένοι...δεν ξέρω πως και πέρασαν τόσα χρόνια.Όπως σας είπα ήρθε τώρα από άλλη πόλη.
- Είστε πάντως οργανωμένοι.. από Λεμεσό Λευκωσία 12 χρόνια για ένα πρόστιμο για κράνος...
- Δεν ξέρω κύριε γιατί.. το ποσό ήταν πάντως 40 λίρες που μετράπηκε σε ευρώ και βγαίνει 68,34
-Αμ, έτσι πες μου, το ποσό είναι το σημαντικό... να χαίρομαι δηλαδή που δεν το στρογγυλοποίησαν και προς τα πάνω!