Περίεργη νύχτα η αποψινή.
Αλλόκοτη.
Ένα γκρίζο σύνεφο καλύπτει το μυαλό μου.
Βουλιάζει το μυαλό μου σε σκέψεις σκοτεινές.
Και είμαι αλλού.....
Εδώ το σώμα, το πνεύμα αλλού.
Δουλεύει το σώμα...το πνεύμα προσπαθεί να το ακολουθήσει.
Δύσκολο.
Μηχανικά γίνονται όλα.
Με ζώνουν τα φίδια.
Πού είσαι να βοηθήσεις;
Να με βγάλεις από το σκοτάδι,να δίωξεις τα μαύρα φίδια.
Να διώξεις τις σκοτεινές σκέψεις.
Να ανοίξεις την πόρτα του μυαλού μου να μπεί το χαμόγελο με το φώς.
Που είσαι;
Κυριακή, Νοεμβρίου 12, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Xatre re Antwni... xeris ti sintagi... kaballa to mwro tziai bour gia opou fkalei (afou proigithi ena kserogyristo frape & 2-3 panadol gia to hangover)
Δημοσίευση σχολίου